Kolluk, cemiyetlerin ilk teşekkül ettikleri andan itibaren vazgeçemedikleri hizmetlerin başında gelmektedir. Kolluk hizmetlerinin esas amacı cemiyet içinde asayişi temin etmek için konulan yasakların ve imkânların sınırını korumak demektir. Bu iki sınırın karıştığı bir cemiyet hayatında huzur ve asayişin kalmayacağı açıktır.
Esasen bir cemiyet hayatının seviye veya iyi vasfından bahsedebilmek için göz önüne alınabilecek kıstaslardan biri de cemiyetin suça ve suçluya karşı yaptığı mücadelede elde ettiği başarıdır. Bu mücadeleyi gereği gibi yürütemeyen bir cemiyetin kalitesinden ve hattâ kendisinden bahsetme imkânı bulunamaz. Esasen cemiyet demek bir mânâda da insanların haklarının ve huzurlarının korunabildiği bir sosyal teşkilâtlanma dernektir.
İnsanlık tarihinde huzur ve asayişi temin etmek için yapılan mücadelelerin dikkate değer bir hikâyesi bulunmaktadır. Her cemiyetin bu yolda yaptığı mücadeleler, hiç şüphesiz hangi zaman ve zeminde yapılmış bulunursa bulunsun, dikkate ve meraka değer bir keyfiyettedir. Üstelik bu mücadelelerin tarihini öğrenmek yeni mücadelenin daha verimli ve tesirli yapılması bakımından da gereklidir. Aksi takdirde mâzide bu yolda yapılmış mücadelelerden çıkarılabilecek derslerden gereği kadar ibret alınmamış ve bir bakıma tarihin ibret imkânı ziyan edilmiş olur. Kolluk Tarihi bu bakımdan umumî tarihin en dikkate değer sahalarından biridir ve belki de başında gelmektedir. Kolluk hizmetlerinin nasıl ve hangi makamlar tarafından görüldüğü bütün cemiyetlerde farklı olmakla beraber yine hepsinin de bu hizmetin tarihi ve hikâyesi ibret vesileleriyle doludur.
“Türk Zabıta Tarihi ve Teşkilat Tarihçesi” kitabı Derviş Okçabol tarafından hazırlanan ve Ankara Polis Enstitüsü tarafından 1940 yılında basılan nüshanın tıpkı basımıdır.